In verwachting.
Jaren geleden nam ik vaak lifters mee in mijn auto, want als je 120 kilometer per uur rijdt kun je zo gemakkelijk het evangelie uitleggen. Hoe harder je rijdt hoe beter dat gaat, want de persoon naast je zal er bij een wat hogere snelheid beslist niet uitstappen…
Om de conversatie op gang te helpen had ik een bordje op het dashboard geschroefd met: ‘Liften is voor eigen risico. De bestuurder kan elk moment verdwijnen.’
Dat hielp het gesprek meteen op gang.
Dat was nog lang vóór we ooit van een GSM hadden gehoord. Mijn vrouw heeft net als ik een dergelijk apparaatje. Daarmee kunnen we contact houden ook al zijn we door omstandigheden wat verder uit elkaar geraakt. Ik bedoel dit puur geografisch, op andere gebieden zijn we meestal dichtbij. Het klinkt gek, maar juist door die GSM moest ik aan het bovenstaande denken.
Op een dag had ik een vergadering en de voorzitter vroeg bij de aanvang of iedereen zijn GSM af wilde zetten. Eén persoon had daar moeite mee en hij legde uit waarom: ‘Ik moet mijn apparaat aan laten staan want het kan zijn dat ik plotseling weg moet.’
Toen hij dat zei reageerde ik meteen met: ‘Ik heb zo ’n apparaat niet nodig om er aan herinnerd te worden als ik plotseling weg moet.’
Ik dacht daarbij aan één van die geweldige waarheden uit de Bijbel:
Henoch wandelde met God, hij had geen GSM, maar moest plotseling weg. In het Nieuwe Testament spreekt de Heere Jezus er over (Joh.14) en de apostel Paulus legt ons verschillende keren uit dat we niet allen zullen sterven. (1 Kor.15 en 1 Thess. 4 bijvoorbeeld) Henoch blijkt een duidelijk beeld te zijn van de Gemeente die plotseling zal worden opgenomen.
Toen mijn jongste zoon een jaar of vijf was zei hij een keer: ‘Papa, ik hoop dat ik ruzie heb met Jan Pender als de Heer terugkomt.’ Op mijn vraag waarom hij dat zo graag wilde gaf hij mij het volgende antwoord. ‘Als hij me dan een klap wil geven, ben ik net weg en slaat hij mis.’
Hier paste natuurlijk een vaderlijke vermaning, die hij niet kreeg vanwege de lach die zich tegen mijn wil een weg naar buiten wilde banen.
Mooi als je zo kinderlijk kan geloven, wat dat betreft wil ik altijd graag kind blijven. Er gaat nauwelijks een dag voorbij dat ik niet naar boven kijk. Je moet ook wel naar boven kijken als je goed om je heen kijkt. Allerlei gebeurtenissen in de wereld wijzen erop dat we straks plotseling weg moeten.
Klaar….?
