Ten geleide
Onze levensweg loopt niet altijd zo eenvoudig als we zouden willen. Soms overkomen ons dingen die totaal niet verwachten. Martien en Fija Stam is dat ook overkomen. Fija werd plotseling geconfronteerd met de gevreesde ziekte. Een onverwachte, onoverzichtelijke bocht op hun levensweg.
Martien Stam vertelt in dit boek op meeslepende wijze hoe hij en zijn vrouw werden geconfronteerd met deze ziekte. Er was een periode waarin zij leefden in de hoop op genezing aan de ene- en de vrees voor een vroegtijdig heengaan aan de andere kant, totdat ze begrepen dat de Heer haar thuis wilde halen. Fija was niet bang om heen te gaan maar wel vond ze het moeilijk haar man en (klein)kinderen achter te laten. Heel openhartig schrijft Martien Stam hun gevoelens en hun omgaan met de problemen en hoe ze juist in deze moeilijke perioden de steun vonden en de nabijheid van de Heer hebben ervaren.
Ook het met de Heer beleven van het verdriet en de leegte na het heengaan van zijn vrouw wordt aangrijpend beschreven. En ook van de mogelijkheden die juist de ziekte en het overlijden van Fija bood om het evangelie door te geven.
C.Noorlander
Voorwoord
Wanneer geschreven wordt over ernstige ziekten en over de nabijheid van God, vooral als het er om gaat spannen in het leven van een gelovige dan verwacht men natuurlijk dat de Bijbel opengaat, en ja, de Bijbel gaat in dit boek ook open en als je geen gelovige bent kan het toch geen kwaad om door te lezen. Er is zelfs een redelijk grote kans dat het je leven zal veranderen. Het zal er in elk geval beslist niet slechter op worden, om maar eens een ‘understatement’ te gebruiken.
Er komen ook nogal een aantal ‘wereldse’ liedjes in dit boek voor. Veel van deze liedjes omschrijven precies wat we voor elkaar voelden, en daarom heb ik ze vermeld. In het verloop van het verhaal zult u de naam van Skeeter Davis een paar keer tegenkomen. Ze heeft heel wat liedjes geschreven en gezongen die wij erg mooi vonden en een ervan moet ik noemen, omdat het zonder dat lied voor mij bijna niet mogelijk is om mijn gevoelens, die ik op een bepaald moment had, te omschrijven. Verder komt u o.a ook Ray Charles een paar keer tegen.
Dit boek is een verhaal over het leven. Niet zomaar een verhaal, maar een beschrijving van voornamelijk twee mensen van wie de levensweg plotseling een scherpe bocht vertoonde. Zo’n totaal onvoorziene en onoverzichtelijke bocht, die altijd in het leven van een ander voorkomt maar nooit in dat van jezelf,
Dit boek beschrijft het leven voor, in, en na die bocht. De vergezichten, maar ook de gedeelten waar totaal geen uitzicht was vanwege de mist, veroorzaakt door tranen. In, en ook na de bocht, was de weg soms heel erg mooi en geplaveid terwijl een ander gedeelte leek op een achtergebleven rest van een karrenspoor. Soms was de weg zo donker dat het moeilijk was te ontdekken waar de weg vandaan kwam en waar hij heen ging. Bovendien bleek de reis die samen afgelegd zou worden nog maar zo heel erg kort te zijn.
Maar juist het einde bood het allermooiste uitzicht!
Dit boek is ook een verhaal over het LEVEN. Hier met opzet in hoofdletters geschreven omdat dit LEVEN veel meer is en veel hoger gaat dan het bestaan op deze wereld. Het is niet zomaar een verhaal, maar de waar gebeurde geschiedenis van voornamelijk twee mensen die mochten ervaren dat God ook trouw is als het leven een dramatische wending maakt. Het is een getuigenis van Gods troost voor, in, en na de bocht.
Met prachtige uitzichten op Gods beloften en Zijn genade. Maar soms werd het zicht belemmerd door de tranen van verdriet. En door angst voor het verloop van de weg. Na de wending was de weg soms heel makkelijk te gaan en een andere keer haast niet te vinden. De Heer Jezus zegt:
Ik ben gekomen opdat zij leven hebben en overvloed (Johannes 10:10)
Dat geldt niet alleen voor de bocht, in de tijd dat alles goed gaat in het leven, maar ook in en na de bocht als een ernstige ziekte het lichaam aantast. Het gaat over strijd. En over overwinning.
Want zo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn Eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft (Johannes 3:16)
In de loop van het verhaal wordt ook geschreven over verschillende manieren om kanker te bestrijden. lk wil vooraf heel duidelijk stellen dat geen enkele geneeswijze een 100% garantie kan geven met betrekking tot het overwinnen van deze ziekte. Het zou niet goed zijn als iemand door wat ik vertel op het ‘verkeerde been’ zou worden gezet. Ja, wij hebben gebruik gemaakt van sommige alternatieve behandelingsmethoden. Ik sta er nog steeds achter dat we dit hebben gedaan hoewel ik maar twee mensen ken die na een alternatieve behandeling uiteindelijk niet zijn overleden. Wel is het zo dat de kwaliteit van leven meestal beter gediend kan zijn door af te zien van chemotherapie gecombineerd met goede pijnbestrijding. In z'n algemeenheid kan gesteld worden dat het gebruik van gezond voedsel een positieve invloed heeft op het voorkomen van bepaalde ziekten, maar dat is een duidelijk geval van het intrappen van een open deur.
Tenslotte, ik heb dit in de eerste plaats als een soort dagboek in een paar schriften geschreven. Ik deed dat voor onze kinderen en kleinkinderen, voor Fija’s- en mijn broers en zussen, Fija ‘s moeder en andere familieleden en vooral als een herinnering voor mijzelf omdat je zo gauw iets vergeet en ik wilde het allemaal nog eens door kunnen lezen. Maar hoe meer ik er mee bezig was des te wijder werd mijn blik, en in de loop van de tijd vormde zich de gedachte om het dagboek in boekvorm te laten verschijnen met als enig doel, de grootheid van God te tonen en Zijn onuitputtelijke genade.
Er word wel eens gezegd dat schrijven therapeutisch werkt. Je ’schrijft het dan van je af’. Bij mij werkte dat niet zo. Bij het omwerken van mijn dagboek tot wat nu voor u ligt moest ik steeds weer woorden wegen. Ik moest afwegen welke intieme privé zaken ik wel of niet diende te vermelden. Het moest allemaal dat éne doel dienen: de eer van God. Ik heb veel uit de schriften overgeschreven en weer veel doorgehaald en weer in andere woorden herschreven.
Telkens weer werd ik zodoende geconfronteerd met Fija’s ziekte en lijden. En het greep me steeds opnieuw aan. Soms droomde ik 's nachts over wat ik de dag ervoor had beschreven. Ik ben dankbaar dat de Heer mij de kracht heeft gegeven om door te zetten. U kunt nu ons levensverhaal lezen. Ik hoop dat het ook voor u tot zegen mag zijn zodat ook hierdoor onze God en Vader en de Heer Jezus Christus geëerd zal worden.
Martien Stam
