Eigenaardig
Al jarenlang laat ik onze hond (een blonde Labrador) uit en dan ontmoet ik af en toe een meneer met twee kleine witte wolbaaltjes wat in zijn ogen ook hondjes zijn. Als ik zulke hondjes had zou ik ze alleen ’s avonds uitlaten. Om twee redenen: Ik zie de hondjes beter zodat ik er niet per ongeluk op ga staan en de buren zien mij (hopelijk) niet.
Vorige week kwam ik hem weer eens tegen en nu had hij maar één hondje bij zich. Er was er een dood gegaan. Welke het was weet ik niet… Ik zag nooit het verschil…
Deze meneer had nu ernstige een vraag voor mij. Hij vroeg zich af waar zijn hondje nu was. En omdat ik nogal eens een keertje ‘iets over het geloof liet vallen’ in onze gesprekjes dacht hij kennelijk dat ik een expert was op dit gebied. Zijn vraag was of het bewuste hondje nu ook in de hemel was. Ik moest hem teleurstellen en legde hem nog maar eens uit dat alleen mensen in de Bijbel zondaren worden genoemd en dus ook alleen mensen door het geloof in de Heer Jezus behouden worden.
Ik zei hem maar even niet dat er in de Bijbel staat dat de honden buiten zijn…. Maar wat mij opviel was dat hij wél interesse in een leven na de dood voor zijn hondje had, maar dat hijzelf er nog nooit blijk van had gegeven dat hij ernst maakte met zijn eigen zielenheil.
Tijdens mijn evangelisatiewerk onder beroepschauffeurs was ik een keer op een ‘TruckerFestival’. In een lang gesprek met iemand legde ik uit hoe men zekerheid van eeuwig leven na dit leven kon krijgen. Door het geloof in de Heer Jezus alleen. Deze persoon bleek een bestuurslid te zijn van de vereniging die deze dag organiseerde. Aan het einde van het gesprek – waarvan ik dacht dat ik een duidelijke boodschap had doorgegeven – werd mij een totaal onverwachte vraag gesteld: ‘Mijnheer, u bent geestelijke en weet veel van God. Kunt u een paar vrachtwagens voor ons zegenen?’ De reden dat het mij werd gevraagd was omdat meneer pastoor die het anders altijd deed niet zoveel verstand had van het chauffeursleven en ik wel….
