Nederland erkent onafhankelijkheid Kosovo
Vannacht kon ik niet zo goed slapen. Ik ben knap verkouden en had van die kriebelhoest die mij wakker hield. Omdat ik mijn vrouw een goede nachtrust gun stond ik op en ging naar de woonkamer. Hoewel het in verband met de ‘chicks’ and de ‘babes’ niet verstandig om ’s nachts de TV aan te zetten, deed ik dat toch. Om het kort te houden, op vrijwel alle zenders werd hetzelfde uitgezonden. De enorme rellen met brandstichting en gevechten in de straten van Delft. Op alle zenders waren brandende auto’s te zien, Gaärbs die kerken afbraken en een enorme politiemacht die probeerde de orde te herstellen. De burgemeester vertelde dat hij bijstand had gevraagd van de Luchtmobiele Brigade maar die was wegens bezigheden elders helaas niet beschikbaar…
Ik zapte wat heen en weer en ontdekte dat deze gebeurtenissen ook een positief bijverschijnsel hadden. Nergens meer chicks en babes hoewel, wat er voor in de plaats gekomen was, was ook verschrikkelijk! Ik heb een half uurtje zitten kijken en zette toen de TV af. Maar nu had ik naast de kriebelhoest nóg een reden waarom ik niet kon slapen. Wat ik gezien had maalde door mijn hoofd. Ik vroeg me af hoe het mogelijk was dat de vlam zó in de pan was geslagen in ons eigen Zuid-Holland.
Mijn gedachten gingen terug naar de jaren zestig van de vorige eeuw. Onze regering besloot toen om op zoek te gaan naar mensen die ons konden helpen in deze tijd van hoogconjunctuur de productie op peil te helpen houden. Hij had een lumineus idee waardoor de Gaärb in ons land geïntroduceerd werden. Deze Gaärb hadden een heel andere culturele achtergrond dan de oorspronkelijke bewoners, de Nederlanders. Maar dat was niet zo erg, werd gezegd want zij zouden maar een beperkte tijd hier blijven. Dat bleek niet te kloppen. Het aantal Gaärb werd jaarlijks een tikkeltje hoger. In de loop van de tijd werden er Gaärb scholen en godshuizen gebouwd. In sommige steden ontstonden Gaärb wijken. Onder de Gaärb gingen stemmen op om in te zetten op wetgeving volgens de Gaärb normen. U herinnert zich vast wel dat de VN een waarnemer naar het Westland stuurde (de heer Sharia-Aty uit Finland) om de situatie in ogenschouw te nemen. En dan herinnert u zich ook nog wel dat naar aanleiding van de rapportage van deze waarnemer, de VN met een resolutie kwam waarin stond dat de provincie Zuid Holland nooit afhankelijk moest worden van Nederland en er geen aparte Gaärb natie zou komen. Onze regering kreeg dus van de VN gelijk en Zuid Holland moest Nederlands blijven. Maar toen kwam de Sovjet luchtmacht, en iedereen kent zeker nog de beelden van vliegtuigen die Utrecht en Zwolle bombardeerden om de Nederlandse regering op de knieën te krijgen. De Nederlandse regering hield voet bij stuk. Zuid-Holland is als Nederlandse provincie zó verankerd in onze historie dat wij nooit onze aanspraken op deze provincie zullen opgeven. Maar met de Sovjet bombardementen op de twee steden nog vers in het geheugen heeft onze Minister President nu verklaard dat deze legale aanspraak op de provincie niet met gebruikmaking van het leger zal worden afgedwongen.
Natuurlijk is dit gelukkig een verzinsel. De Gaärb bestaan niet.
Maar verander de Sovjet luchtmacht in NAVO, de Gaärb in Albanezen, Zuid Holland in Kosovo, Utrecht en Zwolle in Belgrado en Novi Sad, en zie: een duidelijk beeld van de weg naar verzelfstandiging van de Servische provincie Kosovo.
Want wat is er gebeurd? Albanezen zijn in Kosovo gaan wonen, maar ook in Macedonië De Albanezen hebben de Serviërs met praktische steun van de NAVO (bombardementen op Novi Sad en Belgrado) bijna geheel uit de provincie verdreven.
Gedurende die oorlog was ik enkele malen in de regio en heb met eigen ogen de vele vluchtelingen voor deze bombardementen gezien die zonder op afkomst te letten allemaal op gelijke wijze werden geholpen door mensen die zelf door de economische boycot waren getroffen en ook vrijwel niets hadden. Ik heb mensen gezien die 16 tot 18 uur werkten om de economie nog een beetje te laten draaien en dan van de nodige rust nog vele uren opofferden om vluchtelingen zonder aanziens des persoons op te vangen en onderdak te geven. Ik was in verschillende kerken in Belgrado en Novi Sad en heb met tranen in mijn ogen staan kijken hoe mensen alles deden om vluchtelingen te helpen en ik kon het niet uitleggen waarom mijn land aan de ene kant hulpgoederen naar Servië bracht – want daarom was ik daar – en aan de andere kant meehielp de vluchtelingenstroom op gang te brengen en in stand te houden door bombardementen
De Verenigde Naties hebben in een resolutie uitgesproken dat Kosovo een provincie van Servië moet blijven. Daarna hebben de EU en de NAVO de zaak naar zich toegetrokken. Hier was geen toestemming voor gegeven door de Veiligheidsraad. De NAVO (met inbegrip van ons land dat vliegtuigen leverde voor bombardementen) heeft het defensieve karakter even aan de kant geschoven en ging offensief optreden.
Nu heeft Nederland Kosovo erkent. We mogen toch blij zijn dat ik de Gaärb echt uit mijn duim gezogen heb, want anders zouden we zelf hier straks nét zo’n probleem hebben in Nederland….
Veldhoven 5 maart 2008
